Ҡотлайбыҙ!

Әтиебеҙ – беҙҙең ҡәҙерлебеҙ,

Беҙ бәхетле ерҙә һин барға.

Фәрештәләр ҡунһын иңдәреңә

Тыуған көнөң менән ҡотларға.

Төрлө саҡты күргәнһеңдер, әти,

 Йөрәгеңдә күптер яра ла.

Кәңәшсебеҙ, терәгебеҙ булып

Оҙаҡ йәшә беҙҙең арала.

Парлап ҡанат ҡағыу еңелерәк,

Тормош һеҙҙе яңғыҙ итмәһен.

Тормош шишмәләре сылтырап аҡһын,

Мәңге-мәңге һыуы кипмәһен!

Иң изге теләктәр менән балаларың, ейәндәрең.